SmodCMS

?> ?> zaloguj się | ?> ?> zarejestruj się | ?> ?> mapa strony |

rozmiar czcionki A A A

Strona główna /Sąd /Wyroki

PrzykĹadowe wyroki SPSK w Warszawie

1. Reklamacja spodni

W marcu 2005 r. powódka - Monika S. zĹoĹźyĹa do StaĹego Polubownego SÄdu Konsumenckiego w Warszawie wniosek o rozpatrzenie sporu z wĹaĹcicielkÄ PrzedsiÄbiorstwa Handlowego ,,X". Spór dotyczyĹ niezgodnoĹci z umowÄ spodni zakupionych w sklepie naleĹźÄcym do pozwanej. Powódka wniosĹa o zwrot ceny zapĹaconej za spodnie z tytuĹu odstÄpienia od umowy.

W trakcie mediacji przeprowadzonej w sprawie przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Warszawie, pozwana wyraziĹa zgodÄ na rozpatrzenie sporu z konsumentkÄ przez SÄd Konsumencki w Warszawie.

SÄd Konsumencki ustaliĹ nastÄpujÄcy stan faktyczny. Powódka we wrzeĹniu 2004 r. w sklepie naleĹźÄcym do pozwanej, zakupiĹa spodnie za cenÄ 349 zĹ. W zwiÄzku z wystÄpieniem w spodniach dziury, którÄ konsumentka zauwaĹźyĹa podczas mierzenia spodni, klientka udaĹa siÄ do sklepu w celu zĹoĹźenia reklamacji. W reklamacji zaĹźÄdaĹa zwrotu zapĹaconej ceny. Powódka nie zgodziĹa siÄ na zostawienie spodni w sklepie. Klientka sklepu zleciĹa wydanie opinii odnoĹnie charakteru wad wystÄpujÄcych w spodniach rzeczoznawcy wpisanego na listÄ rzeczoznawców prowadzonÄ przez Wojewódzkiego Inspektora IH w Warszawie. Rzeczoznawca w opinii z paĹşdziernika 2004r. stwierdziĹa, Ĺźe w spodniach na stronie wewnÄtrznej nogawki wystÄpuje dziura o wymiarach 0,7 na 0,7 cm, nie podajÄc co byĹo przyczynÄ jej powstania.

Na rozprawie, która odbyĹa siÄ w kwietniu 2005 r. peĹnomocnik pozwanej zabraĹ spodnie i zobowiÄzaĹ siÄ przedstawiÄ propozycje zakoĹczenia sporu. NastÄpnie skierowaĹ do powódki pismo, w którym zaproponowaĹ dokonanie wymiany spodni na nowÄ parÄ. Konsumentka nie wyraziĹa zgody na wymianÄ spodni i podtrzymaĹa swoje ĹźÄdanie zwrotu ceny. Na rozprawie przeprowadzonej w czerwcu 2005r. peĹnomocnik pozwanej podtrzymaĹ stanowisko odnoĹnie wymiany spodni, na co nie zgodziĹa siÄ powódka.

Zdaniem SÄdu Konsumenckiego powództwo nie zasĹuguje na uwzglÄdnienie. Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaĹźy konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1176, ze zm.) - dalej ustawa, sprzedawca odpowiada wobec kupujÄcego, jeĹźeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umowÄ.

OdpowiedzialnoĹÄ sprzedawcy za niezgodnoĹÄ towaru z umowÄ ma charakter absolutny (nie zaleĹźy od winy) i opiera siÄ na zasadzie ryzyka. Do powstania tej odpowiedzialnoĹci wystarczy ujawnienie niezgodnoĹci towaru z umowÄ. Przy czym istnieje domniemanie, trwajÄce szeĹÄ miesiÄcy od dnia wydania towaru, Ĺźe niezgodnoĹÄ towaru z umowÄ istniaĹa w momencie jego wydania.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, jeĹźeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umowÄ, kupujÄcy, w pierwszej kolejnoĹci, moĹźe ĹźÄdaÄ doprowadzenia go do stanu zgodnoĹci z umowÄ poprzez nieodpĹatnÄ naprawÄ albo wymianÄ na nowy, chyba Ĺźe naprawa albo wymiana sÄ niemoĹźliwe lub wymagajÄ nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmiernoĹci kosztów uwzglÄdnia siÄ wartoĹÄ towaru zgodnego z umowÄ, rodzaj i stopieĹ stwierdzonej niezgodnoĹci, a takĹźe bierze siÄ pod uwagÄ niedogodnoĹci, na jakie naraziĹby kupujÄcego inny niĹź ĹźÄdany przez niego sposób zaspokojenia.

Dopiero, jeĹźeli konsument nie moĹźe ĹźÄdaÄ skutecznej naprawy lub wymiany towaru (bo jest to niemoĹźliwe lub wymaga nadmiernych kosztów) moĹźe przejĹÄ do drugiej sekwencji uprawnieĹ i odstÄpiÄ od umowy albo domagaÄ siÄ stosownego obniĹźenia ceny za towar. PowyĹźsze uprawnienia (ĹźÄdanie obniĹźenia ceny lub odstÄpienie od umowy) przysĹugujÄ kupujÄcemu takĹźe w przypadku przedĹuĹźajÄcego siÄ czasu naprawy lub wymiany (uwzglÄdnia siÄ wtedy rodzaj towaru i cel jego nabycia) oraz gdy naprawa lub wymiana naraĹźaĹaby konsumenta na znaczne niedogodnoĹci. Uprawnienie do obniĹźenia ceny nie przysĹuguje, gdy niezgodnoĹÄ towaru z umowÄ nie jest istotna (art. 8 ust. 4 ustawy).

Zdaniem SÄdu Konsumenckiego powódka, mimo, Ĺźe spodnie sÄ niezgodne z umowÄ - co potwierdziĹ peĹnomocnik powódki proponujÄc wymianÄ spodni na nowÄ parÄ w ramach rozpatrzenia reklamacji, nie moĹźe ĹźÄdaÄ od sprzedawcy zwrotu zapĹaconej za spodnie ceny z tytuĹu odstÄpienia od umowy. Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. konsumentce przysĹuguje najpierw uprawnienie do przywrócenia towaru do stanu zgodnoĹci z umowÄ poprzez zgĹoszenie roszczenia o naprawÄ towaru lub jego wymianÄ. Nabywca towaru niezgodnego z umowÄ, zgodnie z artykuĹem 8 ust. 4 ustawy, moĹźe zmodyfikowaÄ treĹÄ umowy zawartej ze sprzedawcÄ i zgĹosiÄ roszczenie o odpowiednie obniĹźenie ceny albo wĹasnym oĹwiadczeniem woli spowodowaÄ upadek kontraktu z mocÄ wstecznÄ, dopiero w przypadku, gdy naprawa lub wymiana towaru jest niemoĹźliwa lub wymaga nadmiernych kosztów, sprzedawca nie zdoĹa naprawiÄ lub wymieniÄ towaru w odpowiednim czasie albo naprawa lub wymiana naraĹźaĹaby kupujÄcego na znaczne niedogodnoĹci. WedĹug SÄdu Konsumenckiego konsumentka nie przedstawiĹa dowodów na to, Ĺźe zaistniaĹy przesĹanki uzasadniajÄce uprawnienie do odstÄpienia od umowy sprzedaĹźy.

Celem regulacji zawartych w ustawie, której postanowienia wdraĹźajÄ do naszego prawodawstwa dyrektywÄ 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaĹźy towarów i zwiÄzanych z tym gwarancji (Dz. Urz. WE Nr 171/12 z dnia 7 lipca 1999 r.), jest w pierwszej kolejnoĹci dbaĹoĹÄ o utrzymanie umowy sprzedaĹźy w mocy poprzez moĹźliwoĹÄ zgĹoszenia przez kupujÄcego ĹźÄdania doprowadzenia towaru do stanu zgodnoĹci z umowÄ przez nieodpĹatnÄ naprawÄ lub wymianÄ na nowy. Dopiero, gdy doprowadzenie do stanu zgodnoĹci towaru z umowÄ nie zasĹuguje na ochronÄ ustawa dopuszcza, po speĹnieniu okreĹlonych przesĹanek, prawo do rozwiÄzania umowy przez konsumenta albo uprawnienie do stosownego obniĹźenia ceny.

W rozpatrywanej sprawie zaleĹźy zwróciÄ uwagÄ na fakt, Ĺźe powódka skĹadajÄc w dniu 18 kwietnia 2005r. reklamacjÄ, odmówiĹa zostawienia towaru u sprzedawcy, co uniemoĹźliwiĹo mu ustosunkowanie siÄ do reklamacji powódki. Konsumentka dopiero 20 kwietnia 2005r. przedstawiĹa spodnie do dyspozycji sprzedawcy.

PrawidĹowe zĹoĹźenie reklamacji przez powódkÄ powinno polegaÄ na zawiadomieniu sprzedawcy o niezgodnoĹci towaru z umowÄ, zgĹoszeniu swojego ĹźÄdania wynikajÄcego z przepisów ustawy z 27 lipca 2002r. oraz przekazaniu sprzedawcy przedmiotu reklamacji w celu podjÄcia decyzji o uznaniu bÄdĹş nie reklamacji po np.: dokonaniu oglÄdzin towaru przez rzeczoznawcÄ. Odmowa wydania sprzedawcy reklamowanego towaru przez kupujÄcego powoduje, Ĺźe nie biegnie 14-dniowy termin na ustosunkowanie siÄ handlowca do ĹźÄdaĹ kupujÄcego.

ObowiÄzujÄce do czasu wejĹcia w Ĺźycie ustawy tj. do 1 stycznia 2003 r. rozporzÄdzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2002 r. w prawie szczegóĹowych warunków zawierania i wykonywania umów sprzedaĹźy pomiÄdzy przedsiÄbiorcami a konsumentami (Dz. U. z 2002 r. Nr 96, poz. 851) w §18 ust. 1 stanowiĹo, Ĺźe konsument nie ma obowiÄzku dostarczenia reklamowanego towaru o wadze powyĹźej 10kg, o duĹźych rozmiarach, urzÄdzeĹ oraz innych towarów wbudowanych lub zainstalowanych na staĹe. Z tego wynika, Ĺźe w innych przypadkach do obowiÄzku konsumenta naleĹźaĹo dostarczenie towaru do sklepu. JednoczeĹnie na mocy §19 ww. aktu, jeĹźeli strony umowy sprzedaĹźy nie postanowiĹy inaczej czas niezbÄdny do prawidĹowego zaĹatwienia reklamacji nie mógĹ przekroczyÄ 14 dni kalendarzowych od dnia dostarczenia towaru lub od dnia dokonania oglÄdzin.

2. Buty niezgodne z umowÄ

W paĹşdzierniku 2004 r. powódka zĹoĹźyĹa do StaĹego Polubownego SÄdu Konsumenckiego w Warszawie wniosek o rozpatrzenie przez SÄd Konsumencki sporu ze sprzedawcÄ. Spór dotyczyĹ niezgodnoĹci z umowÄ butów zakupionych. Konsumentka ĹźÄdaĹa zwrotu ceny zapĹaconej za obuwie.

Pozwany wyraziĹ zgodÄ na rozpatrzenie sprawy przez SÄd Konsumencki oraz podpisaĹ zapis na SÄd Polubowny. JednoczeĹnie wyraziĹ zgodÄ na rozpatrzenie sprawy prze SÄd Konsumencki bez jego udziaĹu.

SÄd Konsumencki ustaliĹ nastÄpujÄcy stan faktyczny. W paĹşdziernika 2003 r. powódka u pozwanego zakupiĹa obuwie typu kozaki za cenÄ 175 zĹ.

W marcu 2004 r. zĹoĹźyĹa reklamacjÄ z powodu pojawienia siÄ pÄcherzyków powietrza na cholewce obuwia. Reklamacja nie zostaĹa uznana. Jako przyczynÄ odrzucenia reklamacji dziaĹajÄcy na zlecenie sprzedawcy rzeczoznawca podaĹ fakt, Ĺźe wystÄpujÄce na powierzchni obuwia miejscowe spuchniÄcia - odparzenia powĹoki licowej, wynikajÄ ze zĹej konserwacji obuwia - suszenia butów w pobliĹźu urzÄdzeĹ grzewczych. Na rozprawie przeprowadzonej w grudniu 2004r. SÄd Konsumencki dokonaĹ oglÄdzin przedmiotu sporu i stwierdziĹ, Ĺźe w obydwu póĹparach obuwia od strony wewnÄtrznej na cholewkach wystÄpujÄ pÄcherzyki powietrza, co powoduje odstawanie lica skóry, wpĹywa na estetykÄ obuwia i jego walory uĹźytkowe. W obuwiu wystÄpuje tzw. ,,osiadanie piÄt". Obuwie nosi Ĺlady naprawy - okleina obcasa zostaĹa wzmocniona gwoĹşdzikami. CzĹonek skĹadu orzekajÄcego SÄdu Konsumenckiego, mistrz szewstwa, stwierdziĹ, Ĺźe pÄcherzyki powietrza i odwarstwienie skóry powstaĹo wskutek uĹźycia nieodpowiedniej jakoĹci materiaĹu w procesie produkcji obuwia. Zdaniem arbitra powyĹźsza usterka nie mogĹa byÄ spowodowana suszeniem obuwia w pobliĹźu urzÄdzeĹ grzewczych, jak napisaĹ rzeczoznawca powoĹany przez sprzedawcÄ. Ujawniona wada obuwia ma charakter nieusuwalny.

Zdaniem SÄdu Konsumenckiego powództwo zasĹugiwaĹo na uwzglÄdnienie. Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2002r. o szczególnych warunkach sprzedaĹźy konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1176, ze zm.) sprzedawca odpowiada wobec kupujÄcego, jeĹźeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umowÄ. Ustawa wprowadza domniemania zgodnoĹci towaru konsumpcyjnego z umowÄ. Zgodnie z domniemaniem towar konsumpcyjny jest zgodny z umowÄ, jeĹźeli m. in. nadaje siÄ do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle uĹźywany, oraz gdy jego wĹaĹciwoĹci odpowiadajÄ wĹaĹciwoĹciom cechujÄcym towar tego rodzaju - ust. 3 art. 4 ustawy z 27 lipca 2002 r.

Nie znajduje uzasadnienia twierdzenie rzeczoznawcy, Ĺźe podana w zgĹoszeniu reklamacyjnym niezgodnoĹÄ zakupionych butów z umowÄ (pÄcherzyki powietrza na cholewkach) wynikĹa wskutek suszenia obuwia w pobliĹźu urzÄdzeĹ grzewczych. Jak ustaliĹ SÄd ww. niezgodnoĹÄ wynika z zastosowania w procesie produkcji obuwia materiaĹów nieodpowiedniej jakoĹci.

Na mocy art. 8 ustawy ust. 4, jeĹźeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umowÄ, kupujÄcy moĹźe ĹźÄdaÄ doprowadzenia go do stanu zgodnego z umowÄ przez nieodpĹatnÄ naprawÄ albo wymianÄ na nowy, chyba Ĺźe naprawa albo wymiana sÄ niemoĹźliwe lub wymagajÄ nadmiernych kosztów. JednoczeĹnie jeĹźeli kupujÄcy, z przyczyn okreĹlonych wyĹźej, nie moĹźe ĹźÄdaÄ naprawy ani wymiany albo jeĹźeli sprzedawca nie zdoĹa uczyniÄ zadoĹÄ takiemu ĹźÄdaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana naraĹźaĹaby kupujÄcego na znaczne niedogodnoĹci, ma on prawo domagaÄ siÄ stosownego obniĹźenia ceny albo odstÄpiÄ od umowy. KupujÄcy nie moĹźe odstÄpiÄ od umowy, gdy niezgodnoĹÄ towaru jest nieistotna.

MajÄc powyĹźsze na wzglÄdzie oraz fakt, Ĺźe pozwany, mimo wystÄpienia niezgodnoĹci towaru z umowÄ, nie uczyniĹ zadoĹÄ zgĹoszonemu w dokumencie reklamacyjnym przez powódkÄ ĹźÄdaniu naprawy towaru w odpowiednim terminie, zdaniem SÄdu Konsumenckiego, powódka, na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy, mogĹa odstÄpiÄ od umowy.

NiezgodnoĹÄ w obuwiu ma charakter istotny, gdyĹź buty nie nadajÄ siÄ do uĹźytkowania zgodnego z przeznaczeniem. ZĹoĹźenie oĹwiadczenia o odstÄpieniu od umowy, które jest uprawnieniem prawo ksztaĹtujÄcym, powoduje skutek ex tunc, tj. umowÄ poczytuje siÄ za niezawartÄ z mocÄ wstecznÄ. W przypadku odstÄpienia od umowy powódka powinna zwróciÄ zakupiony u sprzedawcy towar (buty), a pozwany, jako sprzedawca, jest zobowiÄzany do zwrotu konsumentce ceny towaru (170 zĹ).

3. Brak odpowiedzialnoĹci spóĹki za kradzieĹź

Powód zĹoĹźyĹ do StaĹego Polubownego SÄdu Konsumenckiego w Warszawie wniosek o rozpatrzenie przez sporu ze wspólnikami sp. jawnej. Spór dotyczyĹ odszkodowania za szkodÄ majÄtkowÄ poniesionÄ przez powoda w zwiÄzku z nienaleĹźytym wykonaniem zobowiÄzania wynikajÄcego z umowy zawartej ze spóĹkÄ. Przedmiotem umowy byĹo wykonanie i montaĹź stolarki PCV. Powód wniósĹ o zasÄdzenie od spóĹki na jego rzecz kwoty 3.634 zĹ z tytuĹu szkody majÄtkowej poniesionej w wyniku kradzieĹźy z wĹamaniem polegajÄcej na wywarzeniu drzwi balkonowych zamontowanych przez spóĹkÄ.

W odpowiedzi na wniosek wspólnik spóĹki wniósĹ o oddalenie powództwa, gdyĹź stolarka zostaĹa wykonana i zamontowana zgodnie z zamówieniem akceptowanym i podpisanym przez powoda.

SÄd Konsumencki ustaliĹ nastÄpujÄcy stan faktyczny. W paĹşdziernika 1997 r. miÄdzy powodem a pozwanÄ spóĹkÄ zostaĹa zawarta umowa, której przedmiotem byĹo wykonanie i montaĹź stolarki PCV, wedĹug parametrów okreĹlonych w ofercie spóĹki i zamówieniu. Wykonanie zamówienia odbyĹo siÄ po wizycie pracownika spóĹki w mieszkaniu powoda i dokonaniu stosownych pomiarów oraz sporzÄdzeniu oferty wykonania i montaĹźu stolarki. Cena zapĹacona za wykonanie i montaĹź stolarki wynosiĹa 10.024,87 zĹ. W marcu 2004 r. w domu powoda dokonano kradzieĹźy z wĹamaniem. W wyniku kradzieĹźy powodowi skradziono aparat fotograficzny, zegarek zĹoty, paralizator, klasery z monetami oraz monety pojedyncze o ĹÄcznej wartoĹci 6960 zĹ. Z powodu niewykrycia sprawców przestÄpstwa Policja umorzyĹa postÄpowanie w sprawie. W zwiÄzku z ww. zdarzeniem powód od firmy ubezpieczeniowej uzyskaĹ odszkodowanie w wysokoĹci 3.325,80 zĹ. Odszkodowanie nie obejmowaĹo wartoĹci naukowej, kolekcjonerskiej oraz amatorskiej skradzionych przedmiotów. Powód zaĹźÄdaĹ od spóĹki odszkodowania w wysokoĹci 3.634 zĹ, która stanowiĹa róĹźnicÄ miÄdzy wartoĹciÄ poniesionej w zwiÄzku z wĹamaniem szkody, a wysokoĹciÄ odszkodowania uzyskanego od ubezpieczyciela. WedĹug argumentacji powoda, zawartej w pismach kierowanych do pozwanych, firma odpowiada za szkodÄ, gdyĹź, zgodnie z doĹÄczonymi do stolarki warunkami sprzedaĹźy oraz instrukcjÄ uĹźytkowania, gwarantowaĹa wysokÄ jakoĹÄ wyrobu, a zastosowane w oknach, zgodnie z instrukcjÄ, powinny zapewniÄ wysokie bezpieczeĹstwo. PowyĹźszy podniósĹ, Ĺźe firma odpowiada, gdyĹź do okien antywĹamaniowych zastosowano okucia standardowe. W korespondencji z czerwca 2004 r., bÄdÄcej odpowiedziÄ na roszczenia powoda, spóĹka odmówiĹa wypĹaty odszkodowania tĹumaczÄc siÄ wykonaniem i zamontowaniem okien zgodnie z zamówieniem podpisanym przez powoda, w którym nie uwzglÄdniono okuÄ o podwyĹźszonej klasie odpornoĹci na wĹamanie.

Zdaniem SÄdu Konsumenckiego ĹźÄdanie powoda nie jest zasadne. OdpowiedzialnoĹÄ strony pozwanej SÄd oceniaĹ na podstawie odpowiedzialnoĹci dĹuĹźnika za niewykonanie lub nienaleĹźyte wykonanie zobowiÄzania (odpowiedzialnoĹÄ ex contractu) - art. 471 i nast. Kodeksu cywilnego. Zgodnie treĹciÄ art. 471 Kodeksu cywilnego, okreĹlajÄcego granice kontraktowej odpowiedzialnoĹci za niewykonanie bÄdĹş nienaleĹźyte wykonanie zobowiÄzania, dĹuĹźnik odpowiada za wyrzÄdzenie szkody poprzez niewykonanie lub nienaleĹźyte wykonanie zobowiÄzania, chyba Ĺźe niewykonanie lub nienaleĹźyte wykonanie zobowiÄzania jest nastÄpstwem okolicznoĹci, za które dĹuĹźnik odpowiedzialnoĹci nie ponosi. OdpowiedzialnoĹÄ kontraktowa dĹuĹźnika z tytuĹu niewykonania lub nienaleĹźytego wykonania zobowiÄzania moĹźe mieÄ miejsce tylko w przypadku zaistnienia tzw. nieruchomych przesĹanych odpowiedzialnoĹci tj. wierzyciel musi ponieĹÄ szkodÄ rozumianÄ, jako uszczerbek o charakterze majÄtkowym w jego dobrach, szkoda musi wyniknÄÄ z niewykonania lub nienaleĹźytego wykonania zobowiÄzania przez dĹuĹźnika oraz musi zaistnieÄ zwiÄzek przyczynowy miÄdzy niewykonaniem lub nienaleĹźytym wykonaniem zobowiÄzaniem a szkodÄ (zob.: W. Czachurski, ZobowiÄzania, str. 290, Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa 1999r. oraz Komentarz do Kodeksu cywilnego pod red. K. Pietrzykowskiego, t. I, s. 957, C.H. BECK 1997 r.). Po myĹli art. 361 §1 Kc zobowiÄzany do odszkodowania ponosi odpowiedzialnoĹÄ tylko za normalne nastÄpstwa dziaĹania lub zaniechania, z którego szkoda wynikĹa. Zawarte w ww. przepisie unormowanie opiera siÄ na zaĹoĹźeniach tzw. adekwatnej teorii przyczynowoĹci. Oznacza to, Ĺźe zwiÄzek przyczynowy pomiÄdzy szkodÄ a zdarzeniem jÄ powodujÄcym zachodzi tylko wtedy, gdy odpowiada on normalnym nastÄpstwom. Chodzi tutaj o normalne, typowe, oczekiwane w zwykĹym stanie rzeczy nastÄpstwo nie bÄdÄce rezultatem wyjÄtkowego zbiegu okolicznoĹci - zob. wyrok SÄdu NajwyĹźszego z dnia 12 lutego 1998 r., I CKU 111/97. Zgodnie z reguĹÄ wyraĹźonÄ w art. 6 Kc, ciÄĹźar udowodnienia istnienia powyĹźszych trzech przesĹanek spoczywaĹ na stronie powodowej jako osobie wywodzÄcej z tego skutki prawne. JednoczeĹnie na podstawie art. 232 Kodeksu postÄpowania cywilnego to strony postÄpowania sÄdowego sÄ obowiÄzane wskazywaÄ dowody dla potwierdzenia faktów, z których wywodzÄ skutki prawne.

Z powyĹźszego wynika, Ĺźe powód powinien udowodniÄ istnienie i rozmiar szkody, fakt Ĺźe szkoda powstaĹa w wyniku niewykonania lub nienaleĹźytego wykonania zobowiÄzania przez spóĹkÄ oraz zaistnienie adekwatnego zwiÄzku przyczynowego miÄdzy nienaleĹźytym wykonaniem zobowiÄzania a szkodÄ.

W rozpatrywanej sprawie powód nie udowodniĹ faktu nienaleĹźytego wykonania zobowiÄzania przez spóĹkÄ oraz Ĺźe poniesiona wskutek kradzieĹźy przez niego szkoda majÄtkowa ma zwiÄzek z nienaleĹźytym wykonaniem zobowiÄzania przez pozwanÄ. Zdaniem SÄdu nie znajdujÄ racjonalnego uzasadnienia przedstawione na rozprawie, która odbyĹa siÄ w styczniu 2005 r. wyjaĹnienia powoda, Ĺźe zawarta w instrukcji uĹźytkowania i obsĹugi okien ogólna informacja, Ĺźe zastosowane w oknach okucia zapewniajÄ wysokie bezpieczeĹstwo, oznacza automatycznie zabezpieczenia przed wĹamaniem. Nie powoduje odpowiedzialnoĹci wspólników spóĹki fakt, Ĺźe nie zaoferowano powodowi okuÄ o podwyĹźszonej odpornoĹci na wĹamanie. PodstawÄ wykonania i zamontowania stolarki byĹo podpisane przez powoda zamówienie okreĹlajÄce parametry techniczne okien i drzwi, w którym nie ma wzmianki o szczególnych wymaganiach okuÄ.

SmodCMS

Menu

PrzykĹadowe wyroki SPSK w Warszawie

1. Reklamacja spodni

2. Buty niezgodne z umowÄ

3. Brak odpowiedzialnoĹci spóĹki za kradzieĹź

PrzykĹadowe wyroki SPSK w Warszawie

3. Brak odpowiedzialnoĹci spóĹki za kradzieĹź